Zaman ne kadar da çabuk ayırıyor bizi dostlarımızdan. Yurtdışında olduğum zamanlarda irtibatımı kaybettiğim usta tiyatrocu Kazım Eryüksel‘in şimdi de vefat ettiğini öğreniyorum. Hem de aylar sonra. Ah vefasızlık, düş artık yakamızdan. Zira birbirimizden bu kadar çabuk kopmamalıyız bu hayatta… Devamını Oku
“Seni…
Aç, itilip kakılan köpekler, kediler anladı.
Bu dağlar, bu karlar, bu kuşlar anladı.
Esen rüzgar, her gün doğup batan güneş, çalı diplerinde parıldayan ateş böcekleri, el üstünde, parmak ucunda, sevgilinin adresine uçan uç-uç böcekleri, seher vakitleri, yeni bir günü muştulayan horozlar, güzel gözlü bilge eşek sıpaları, henüz aklıyla bir iyice oynanmayan çocuklar, bizim çocuklarımız, bu dağların çocukları anladı. Devamını Oku
1993 yılıydı. Çaycuma lisesi son sınıf öğrencisiydim. Okulda çalışkan bir öğrenci olduğum için pek ÖSS’ye hazırlanayım havasında değildim. Okuldaki hizmet grubuna yakın öğretmenlerden biri ısrarla beni Zonguldak’taki hizmete ait bir dershaneye yazdırmaya çalışıyordu. Devamını Oku
Senin gözlerin,
Bir ırmağın şırıltısı,
Göçmen kuşların vatanına varması,
Yeni doğmuş bir bebeğin ağlaması,
Kurumuş dudaklara bir yudum su, Devamını Oku
Kitapla ilk tanıştığımda okumayı sökememiş bir çocuktum. Abimin kitaplarını baştan sonra yüzlerce kez çevirirdim. Önceleri yüzüme ferahlık veren kitaplar harflerle dost olduktan sonra gönlüme de ferahlık vermeye başladı. Devamını Oku
Hayatın ilk bilgisini bize öğreten, candan seven, kalbinden veren, gülücüklerimizin mimarı olan, canımız, bitanemiz tüm güzel yürekli öğretmenlerimizin günü kutlu olsun, keyifli olsun, hoş olsun. Yüreklerinizden öpüyoruz.
Adem Özbay Devamını Oku
Avusturyalı Bronnie Ware, ölmek üzere olan hastaların son haftalarına refakat eden bir hemşire. Ware, ölmek üzere olanların en çok pişman olduğu 5 konuyu ve tecrübelerini bir kitapta derlemiş. Devamını Oku
Faslıların haklı olarak dünyanın en büyük ikinci camisi olması ile övündüğü Hasan II Cami okyanus kenarındaki haşmetli duruşu ile tüm Müslümanları ilgilisi çekiyor. Camide dünyanın her tarafından ziyaret için gelen Müslümanları görmek mümkün. Devamını Oku
Dikkatli okur dostlarım bilirler. Kazablanka sevdiğim şehirlerdendir. Aşka Gittim Dönmeyeceğim romanımın büyük bir kısmı da orada geçiyordu. İşte yine bir Kazablanka ziyaretimde, sabah kahvemi yudumlarken size yazıyorum. Devamını Oku
“Yazmak, aslında bilmenin değerini başkalarına ulaştırmak için ortaya konulmuş ve hiçbir zaman aşılamayacak büyük bir icattı.” Devamını Oku
Evrende gelişmiş yaşam formlarını arayan ve bunları listelendirmekle görevli bir uzay gemisi Samanyolu galaksisini tarayıp güneş sistemimizin bulunduğu bölgeye geldiğinde kayıtları tutmakla görevli subay komutanın yanına yaklaşarak:
” Şu mavi dünyayı da listeye aldık komutanım.”
” Haa… öyle mi. Güzeeel. Neler tespit ettiniz?” Devamını Oku
Devamını Oku
Mutsuzluktan bıkmışım gardaş. Artık yüzüm gitmiyor mutsuzluğa. Misal somurtmak istemiyor artık. Hep gülsün istiyor. Eee haksız da değil yani. Var mı şöyle güpgüzel gülümsemek gibisi. Devamını Oku
Albert Camus’nün Yabancı adlı kitabı bu cümle ile başlar. Romanın başkahramanı hayatta üzülmesi gereken en büyük olaylardan birinde, bu derece kayıtsız kalmayı başarmıştır. Aslında içini bir sıkıntı kaplamıştır ancak bu sıkıntı daha çok annesinin ölümüne üzülmüş gibi davranması gerekeceği içindir. Devamını Oku
