‘ne olursan ol gel’ deyince mevlana,
ne olduğumu bileyim diye,
gittim yunusun kapısına.
‘ilim kendin bilmektir’ deyince,
‘ilim nerde’ diye sordum peygambere,
dedi ‘ilim öğrenmen için gitmelisin gerekirse Çine’.
‘ilim nerde’ diye sordum peygambere,
dedi ‘ilim öğrenmen için gitmelisin gerekirse Çine’.
vardım ‘bana bir harf öğretenin
40 yıl dostu olurum’ diyen aliye,
diz çöktüm fuzulinin rahlesine:
‘aşk imiş her ne var alemde,
ilim bir kiyl-ü kal imiş’ deyince bildim,
aşkı bilen kendini bilirmiş.
Adem Özbay