O duvar aç çocuklara değil sizin vicdanlarınıza çekilmiş bir duvardır beyler.
Ne oruçtan ne namazdan ne de inanmaktan bir halt anlamayan ey büyük gaflet sürüsü:
Sizden değilim
, inandığınız hiç bir şeye inanmıyorum.
İman ettiğinizi sandığınız tüm sahte putlarınızı, ilahlarınızı, peygamberlerinizi reddediyorum.
Değil sizinle aynı dine sahip olmaktan, sizinle aynı çağda ve aynı yeryüzünde yaşamaktan utanıyorum.
İnanıyorum ki, merhametlerin merhametlisi Yüce Yaratıcı ve “Komşusu açken tok olan bizden değildir.” diyen O’nun Güzel Elçisi sizin gibi inanlara ve ümmete sahip oldukları için hüzün içindedirler.
Doyun.
Çatlayıncaya kadar doyun.
Gidin kusun gelin tekrar yiyin.
Mideleriniz bayram etsin.
Çünkü bir kalbiniz bir vicdanınız bir merhametiniz yok sizin. Asla da olmayacak.
Asla bir yetimin başını okşamanın ne muhteşem olduğunu bilemeyeceksiniz.
Asla bir yolda kalmışa yoldaş olmanın mutluluğunu tadamayacaksınız.
Asla aşık olamayacaksınız. Bütün sevgileriniz cüzdanlarınız ile fermuarınız arasında olacak.
Şişkin banka hesapları sıfırlanmış vicdanlarınız sizin olsun!
Bize Allah yeter!
Bize aşk yeter!
Bir önceki yazımız olan Kalbinize iyi bakın... başlıklı makalemizde adem özbay kitap, adem özbay yazı ve aşk yazıları hakkında bilgiler verilmektedir.
