Sevdiğim:
Sen ‘kazılacak dağlar var’ dedin de, ben ‘Ferhat değilim’ mi dedim.
Sen ‘yatacak zindanlar var’ dedin de, ben ‘Yusuf değilim’ mi dedim.
Sen ‘yanacak ateşler var’ dedin de, ben ‘Kerem değilim’ mi dedim.
Sen ‘kaybolacak çöller var’ dedin de, ben ‘Mecnun değilim’ mi dedim.
Ben ki zaten:
Gözlerinin kuyusuna atıldım. Dudaklarının ateşinde yandım. Hasretinin dağını aştım. Ayrılığının çölünde kavruldum.
İşte geldim yanıbaşına.
Gönül kapını açsana.
*
Adem Özbay
www.ademozbay.com