Sen…

Sen, bir kitabın en güzel cümlesi gibi tekrar tekrar aklıma takılan,

Ezberime aldıkça unuttuğum elif ba gibi tedirgin eden beni,

Ve dudakların,

Denizine sevdalı bir dalga gibi bir türlü yanaşmayan dudaklarımın sahiline.

Sen, uzun bir kıştan kalan son kar bahçesi gibi sevmenin zirvesinde,

Yalaz atlar koşturur kirpiklerinin ovasında,

Bir o kadar narin bir kelebek olur kapanırken uykunun en derinine,

Bil ki, yüzün aşkın haritası gibi çakılı kalbimde.

İşte bundandır böyle yazmam sana, anla beni özgür şarkıların kızı,

Uzun cümleler için vaktim yok, kısaca söyleyeceğim sana,

Hayat bu gelip geçiyor, sakallarım ağarıyor dedeminki gibi,

Vakit az madem, tez vakitte çok sev sen beni.

*

Adem Özbay

16.07.2015

www.ademozbay.com