Hayrım yok kalbime bile…
biliyor musun, yusuf’un yırtık gömleğiyle siliyorum gözyaşlarımı her sabah, hallaç’a çarpan gül beni de yokluyor arada bir, içerimde bir yerde bir ırmak akıyor, ne kadar…
Vatanım, namusum ve şerefim üzerine…
Güzel ülkem yine ateşler içinde kaldı. Bir gün huzur bulup rahata erse hemen ertesinde bir kaos başlıyor memleketimde. Meğer ne kadar da çok düşmanı varmış…
Sevmek bazen boyumuzu aşabilir…
Sevmek bazen boyumuzu aşabilir. Ne kadar çok seversen sev araya sıradağlar girebilir. Aşılmaz tepeler önünü kesebilir. Kime sorsan bu yol çıkmaz sokak denilebilir. Boyu boyuna…