Neden yaşıyorum?
Neden yazıyorum?
Bu 2 sorunun cevabını çok düşünürüm. Hayatımın değişik zamanlarında farklı cevaplarım da oldu. Cevaplar bulmak için uzun yalnızlıklarım da oldu. Çok uzak diyarlarda çok uzak mekanlarda…
Lakin işte bu diyebileceğim cevabım yok henüz. Şu aralar en çok yaklaştığım cevap: Anlamak ve anlaşılmak.
Varlığımı ve yazdıklarımı anlamak istiyorum.
Varlığımın ve yazdıklarımın da anlaşılmasını…
Muhtemelen bunu hepimiz istiyoruz ya da bir çoğumuz.
Sorarsanız anladın mı?
Cevabım biraz.
Sorarsanız anlaşıldın mı?
Cevabım hiç…
Yaşamaya ve yazmaya devam etmem de bir gün cevaplarımın evet olması umudu olabilir mi?
Bilmiyorum!
Ama devam ediyorum işte.
Herkes gibi belki de…
#AdemÖzbay
Foto: İbrahim Tenekeci
Bir önceki yazımız olan Bir köyün kuş seslerine aşina olmak... başlıklı makalemizde adem özbay, edeibyatçıların köy hayatı ve huzur hakkında bilgiler verilmektedir.
